تأثیر بازی درمانی گروهی ساختارمند به شیوه شناختی - رفتاری بر اضطراب و افسردگی کودکان مبتلا به سرطان: یک مطالعه مقدماتی

مقدمه: سرطان یکی از بیماری های مزمن و نادر در کودکان است که با آسیب های روان شناختی همراه است. به این دلیل، طراحی و اجرای مداخلات کم خطر و کم هزینه ای نظیر بازی درمانی برای کنترل آسیب های هیجانی این کودکان ضروری است. هدف: تعیین تأثیر بازی درمانی گروهی ساختارمند به شیوه شناختی ـ رفتاری بر اضطراب و افسردگی کودکان مبتلا به سرطان. روش: پژوهش حاضر یک مطالعه تجربی دوگروهی با طرح پیش آزمون-پس آزمون است. شرکت کنندگان 18 کودک 8 تا 14 ساله مبتلا به سرطان و بستری در بیمارستان فوق تخصصی کودکان دکترشیخ مشهد در سال 1392 بودند؛ که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. کودکان گروه مداخله 10 جلسه 60 دقیقه ای بازی درمانی گروهی را دریافت کردند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله توسط پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی (hads) ارزیابی شدند. تحلیل داده ها توسط آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیری، تی مستقل و تی زوجی با استفاده از نرم افزارspss  نسخه 20 انجام شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن کودکان در دو گروه مداخله و شاهد به ترتیب 4/2±5/10 و 6/1±3/9 سال بود. آزمون تی مستقل نشان داد در مرحله بعد از مداخله، میانگین اضطراب و افسردگی به طور معناداری در گروه مداخله (1/2±7/6) و (2/1±1/8) نسبت به شاهد (1/3±10) و (8/2±2/10) (04/0p<) کاهش داشت. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش، بازی درمانی گروهی ساختارمند به شیوه شناختی- رفتاری می تواند به عنوان راهکاری مؤثربرای کاهش اضطراب و افسردگی کودکان مبتلا به سرطان استفاده شود.